Een kleuterjuf merkt dat een kind in de klas vaak snel boos wordt, moeilijk samen speelt en zich moeilijk kan concentreren. Hoewel ze een tijdje geleden wel een aanpak had gevonden, blijkt dit plots terug heel erg op de voorgrond te staan. Hij laat zich nog erg moeilijk reguleren en maakt verder een angstige indruk. 

De juf praat hierover met de ouders, die gelijkaardige signalen opmerken en zich afvragen hoe ze dit best begrijpen. Wanneer er een intake wordt georganiseerd met het team van Prosa Plus, blijken ouders zelf erg overspoeld. Ze willen heel graag goede ouders zijn, maar hebben het gevoel volledig tekort te schieten aan de noden van hun kind. Er blijken heel wat financiële problemen wat verder veel mentale ruimte inneemt bij de ouders.

Tijdens de beeldvorming wordt enerzijds duidelijk dat het kind meer dan andere kinderen van zijn leeftijd, moeite heeft met prikkels (zoals lawaai, drukte) en behoefte heeft aan structuur en voorspelbaarheid.  Anderzijds spelen er nog heel wat factoren mee die verklaren dat hij plots bozer, prikkelbaarder is en moeilijker gedrag stelt. De onrust in huis is voelbaar en de druk die de ouders op zichzelf leggen, maakt het thuis intenser, moeilijker te dragen voor het kind. Ook op school zijn er enkele grote veranderingen geweest die een impact hebben op het gevoel van veiligheid bij het kind. Een louter gedragsmatige aanpak heeft bijgevolg weinig zin, als de onderliggende factoren niet aangepakt worden. Het gezin blijkt bijvoorbeeld een erg sterk netwerk te hebben, dat ze weinig durven betrekken vanuit een angst te falen. Hier kunnen mogelijks sleutels liggen om stressniveaus te laten zakken en de zorg te durven delen.